It's My LIFE

หลายคนอาจเคยได้ยินชื่อเกาะกวม แต่ไม่รู้ว่าอยู่ไหน สำหรับคนยุ่นแล้ว ถ้าเป็นทะเลฮิตๆที่ไปกัน เชื่อว่าเกาะกวมจะต้องเป็นหนึ่งในลิสที่คนญี่ปุ่น อยากไป หรือเคยไปแล้ว เนื่องจากกวมเป็นอาณาเขตหนึ่งของอเมริกา ดังนั้นวีซ่าที่ใช้คือวีซ่าของอเมริกา เงินที่ใช้คือ ดอลล่าค่ะ ภาษาที่ใช้สื่อสารในเกาะนี้คือภาษาอังกฤษ ส่วนตามสถานที่ท่องเที่ยวพนักงานจะพูดภาษาญี่ปุ่นได้ค่ะ เราสามารถเดินทางจากโตเกียว บินตรงไปเกาะกวมโดยใช้เวลาเพียง3ชั่วโมง 40 นาทีเท่านั้น ค่าครองชีพค่อนข้างแพงค่ะ แต่ก็คุ้มค่ากับขนาดที่มาเสริ์ฟ รอบนี้เดี้ยนได้ไปฟรีค่า โดยใช้ไมล์ที่สะสมมาหลายชาติแลกไป อันนี้ต้องให้เครดิตบัตร JCB ANA ซื้ออะไรรูดปื๊ด แลกไมล์ได้บินฟรี อิอิ เริ่มต้นออกเดินทางจาก HANEDAโดย ANA ไปถึงกวมก็ประมาณบ่ายๆเย็นๆค่ะ เกาะกวมเป็นเกาะขนาดเล็กมากๆค่ะ แค่มองจากเครื่องบินก็สามารถมองเห็นตั้งแต่ฝั่งเหนือสุดไปจนถึงฝั่งใต้สุดได้ค่ะ  หลังจากผ่านอิมมิเกรชั่นก็ออกเดินตรงมาเลยค่ะ ครั้งนี้เราเดินทางเข้าเมืองโดยใช้ TAXI จากสนามบินมาโรงแรม โซน Tumon จ่ายไป 15 ดอลล์ค่ะ โรงแรมที่พักจองผ่าน Expedia ค่ะ ชื่อ Ver

ช่วงเวลาการชมใบแปะก้วยที่สวยที่สุดคือกลางเดือนพฤศจิกายนถึงต้นเดือนธันวาคมค่ะ หากช่วงนี้ีมีโอกาสแวะมาโตเกียวลองมาดูนะคะ โอกาสชมมีเพียงปีละครั้งเท่านั้นจ้า ถนนอิโช นามิกิ Icho Namiki  ตั้งอยู่ ถัดจากสวนMeiji Jingu Gaien Park สามารถเดินทางได้โดย JR  ลงที่สถานี  Shinanomachi แล้วเดินต่อประมาณ 10 นาที  หรือนั่งใต้ดินลงสถานี Aoyama Itchome แล้วเดินต่อไม่เกิน 5 นาทีค่ะ หากเดินทางด้วยJR ลง  Shinanomachi   หลังจากออกมาจากเกทจะเจอ NewDays ให้เดินออกทางฝั่งซ้ายมือ หรือยึดทางไปฝั่ง Aoyama 1 Chome เมื่อออกจากสถานีให้เดินตรงเลียบถนนอย่างเดียวเลยค่ะ  เดินออกมา 3-5 นาทีระหว่างทางถ้าเจอ Meiji Kinenkan ถือว่ามาถูกทาง 55 จากนั้นเดินตรงต่อไปประมาณ 5 นาทีจนกว่าจะเจอสี่แยกใหญ่  จุดสังเกตุหลักคือฝั่งเราจะมีสถานีตำรวจและฝั่งขวามือจะมีทางออกสถานีใต้ดิน Aoyama Ichome  ให้เราข้ามทางม้าลายไปฝั่งที่มีสถานีใต้ดิน Aoyama Ichomeค่ะ ข้ามเสร็จก็เดินตรงตามทางไปอย่างเดียว 3-5 นาทีก็ถึงค่ะ ใครที่มาทางใต้ดินแล้วลงสถานีใต้ดิน Aoyama Ichomeก็ไปทางเดียวกันค่ะ ระหว่า

กำหนดการสัมภาษณ์รอบสองนี้จะเป็นคนละที่กะครั้งแรก คือศูนย์ลูกเรือของ ANA เพราะบริษัทนี้ ANAมีหุ้นส่วนอีกที พอไปถึง โอ้โห เด็กหางานยุ่นเยอะมาก คนเยอะตั้งแต่ออกจากสถานีเลย ผู้คนแต่งตัวประมาณนี้ จากนั้นก็ไปต่อคิวรับบัตรคิว จะสังเกตุได้ว่าไม่มีใครพูดคุยกะใครเลย เค้าคงตื่นเต้นกันมั้ง พอรับบัตรคิวเสร็จก็เป็นการสัมภาษณ์อังกฤษ กรรมการ 2 ต่อผู้สมัคร 1 คำถามทั่วไปมายังไง ทำไมอยากเป็นแอร์ไรงี้ ประมาณสามนาที จากนั้นใครที่ได้ภาษาจีนก็สัมภาษณ์จีนต่อกะลูกเรือที่คาดว่าน่าจะเป็นไต้หวัน คำถามทั่วไปไม่นานไม่เครียด  ต่อไปจะแบ่งกลุ่ม5-6คนไปเล่นเกมส์ แล้วจะมีกรรมการ2-3คนมาสังเกตุการณ์จากนี้ต่อไปใช้ยุ่นล้วนๆ ยังไม่ทันเริ่มเกมส์ดิชั้นก็ใจแป้ววแล้ว รู้ผลทันทีว่าตูต้องสู้เค้าไม่ได้แน่ พอไปถึงโต๊ะรวมกลุ่ม ทุกคนเหมือนเก็บกดมาก เพราะมีกรรมการคอยสุ้มดู คนที่เมื่อกี๊ต่อคิวดูไม่พูดจา โห นางมาเต็ม เหมือนไม่ได้คุยมาหลายชาติมาก เกมส์ครั้งนี้คือ เกมส์ใบคำ เค้าจะมีการ์ดแจกคนละสามใบในนั้นจะเป็นคำใบ้ ของทีมเบสบอลทีมนึง ซึ่งเราจะต้องหาความสัมพันธ์ให้ได้ว่าเค้าเป็นอะไร และเป็นผู้เล่นเบสบอลตำแหน่งใด อื้งค่ะ เอา

หลังจากที่ได้มาอยู่ญี่ปุ่นปีกว่าๆ รู้สึกเบื่องานปัจจุบันและการทำงานแบบยุ่น เลยลองยื่นสมัคร VANILLA AIR ดู คุณสมบัติแอร์ยุ่นที่ได้ใจเราคือส่วนสูง เดี้ยนสูง 158 มาอยู่นี่กลายเป็นมนุษย์ยุ่นทั่วไปไม่ถือว่าสูงหรือเตี้ย อยู่ไทยนี่จัดว่าเตี้ย โหนรถเมล์ทีเอาเป็นว่าต้องอยู่ใต้จุ๊กแร้ชาวบ้าน คุณสมบัติแอร์สายนี้ TOEIC600点以上、または同程度の英語力を有している方  ■両眼視力1.0以上（矯正可）　※その他詳細な条件は、本文の＜応募条件＞をご参照ください。 ＜応募条件＞ ■2016年10月31日時点で高等学校を卒業している方 ■早朝・深夜勤務シフトに対応できる方 ■TOEIC600点以上、または同程度の英語力を有している方 ■両眼視力1.0以上（矯正可） ■2017年4月1日以降、会社が指定する日に入社可能な方 ＜こんな方を求めます！＞ ◎チャレンジ精神のある方 ◎自分で考え、行動できる方 ※中国語（北京語・広東語）でコミュニケーションが取れる方は歓迎します。 ＜経験は不問です！＞ 当社は、航空会社経験者はもちろん、未経験者である 多彩なキャリアを持った人材（教師、ホテル、営業、看護師など）が 集まっていますので、気兼ねなくご応募ください！ 勤務地  成田国際空港（千葉県成田市）、または会社が指定する場所 รอบแรกสมัครกรอกข้อมูลทั่วไปผ่านเว็บ แล้วคนที่ผ่านจะได้ไอดีพาสเพื่อเข้าไปดูกำหนดการ เค้าจะแบ่งเป็นรอบทั้งหมด 4 รอบๆละ 50 คนโดยประมาณ ณ วันจริง เดี้ยนได้กำหนดการรอบบ่ายค่ะ สถานที่ นาริตะนู่น เข้าไปถึงจะเป็นยื่นเอกสาร ชั่งน้ำหนัก กะเอื้อมแตะ   ซึ่งรอบนั้นผ่านกันทุกคน การแต่ง

และก็ถึงวันจริง เดี้ยนได้กำหนดรอบบ่ายค่ะ  ตรงทางขึ้นห้องสัมภาษณ์เจอรุ่นพี่ที่คณะเดียวกันด้วย อุ่นใจๆ นางสัมภาษณ์เสร็จรอบเช้า แต่นางไม่ทักค่ะ เลยชิงทักก่อน "เป็นไงบ้างคะพี่" แต่หน้าแบบเหมือนไม่อยากตอบ  "ก็ดี"แล้วเดินจากไป เอิ่มมม ที่มอก็เคยเจอกันมาทำกับข้าวกินด้วยกันบ่อยๆนะทำไมต้องทำงี้ด้วยอ่า จากนั้นนางก็เดินไปกับกลุ่มเพื่อนพูดคุยเสียงดังว่า "ง่ายจะตายผ่านแน่นอน" ในใจเดี้ยนก็คิด ดวกกกกค่ะ ตอนนั้นรู้สึกเฟล ถ้าผ่านได้ไปทำงานด้วยกันกะคนแบบนี้ จะเป็นไงฟะ แต่เอาผ่านก่อนละกัน ขั้นตอนในวันนั้นคือยื่นเอกสาร เอื้อมแตะเส้น ส่วนสูงไม่เข้มค่ะ ดิชั้น 158 ยังผ่านค่ะ อย่าได้หวั่น เท่าที่เห็นทุกคนเป๊ะมาก แบบสูท ผม หน้า Born to beแอร์กันทั้งนั้น นั่งรอไปชั่วโมงได้ก็มีพี่มาขานชื่อที่ละสามสี่คน เรียกเข้าห้องเชือด ด่านแรก ทดสอบภาษาจีนค่ะ อ่านpa และสัมภาษณ์ภาษาจีน อยากบอกว่าrequire HSK4นั้น ต่ำไปรึเปล่าคะ เดี้ยนเห็นบทอ่านแล้วอึ้งกะตัวจีนเลยค่ะ เทคนิคนะคะตัวที่อ่านได้ให้อ่านเสียงดัง ตัวที่อ่านไม่ได้ให้ทำเป็นอ่านได้แต่ออกเสียงเบาๆค่ะ ฮ่าาาา ด่านนี้ใครไม่ได้กลับบ้านเลย

ผ่านไปสามวัน ระหว่างดูยูทูปอยู่ เปิดไปเจอสงครามนางฟ้าพอดี เลยนึกขึ้นได้ว่า ผลประกาศวันนี้นี่หว่า คลิ๊กเข้าเว็บ crewabs ไปดู ปรากฏว่าติด 1 ใน 150 ค่ะ สงสัยรูปคุณพี่เก้าสิบบาทจะทำการลงนะหน้าทองมาให้ ถึงจะดีใจในระดับนึง แต่ก็มีความหนักใจตามมาคือ ยังไม่ได้เตรียมความพร้อมอะไรเลย เลยเตรียมลิสข้อมูลสายการบิน คำถามที่เค้าควรจะถาม ที่สำคัญคือศัพท์ภาษาอังกฤษที่ใช้โดยผ่านท่านครูกูเกิ้ลเนื่องจากสายการบินที่มัลดีฟนี่เค้าต้องการลูกเรือพูดจีนด้วย เลยต้องเตรียมตัว ทำเป็นสองเท่า เวลาในการเตรียมตัวที่เหลือ 2 วัน ก่อนจะสัมภาษณ์ทำเอาช่วงนั้นเครียดมาก ฟาดงวงฟาดงา ประหนึ่งเมนส์ไม่มา สำหรับคนที่ไม่เก่งอิงค์อย่างเรา แนะนำเลยให้หาคำถามสัมภาษงานที่แบบว่าออกแน่ๆ เช่น ทำไมอยากเป็น ทำไมต้องเลือกคุณ คำถามแนวๆนี้ต้องมีออกชัวร์ ดิชั้นจึงนั่งเขียนbullet point คำตอบไว้แล้วมาท่องเอา เพราะการที่เราเตรียมตัวมาอย่างดีมันจะช่วยให้เราตอบอย่างมั่นใจ แต่สำหรับคนที่เก่งอิงค์แล้วไม่ต้องมาท่องก็ได้ค่ะ

เหตุเกิดเมื่อ สอง สาม ปีก่อน ...... ในใจตอนนั้นไม่ได้มีความคิดที่จะเป็นแอร์แต่อย่างใด ทั้งคุณสมบัติสูงไม่ถึง160 บวกอังกฤษไม่แข็งแรง มีรุ่นพี่แนะนำว่าลองไปสอบแอร์ดูสิ jal เค้ารับ156เอง ไหนๆก็ได้ไปร่ำเรียนญี่มา 6เดือนน่าจะมีสิทธิ์บ้าง เลยไปแอบไปส่องเว็บ thaicabincrew เว็บที่เค้าว่าเป็นศูนย์รวมกูรูงานสายการบิน ไม่เจอjal แต่เจอประกาศรับลูกเรือของสายการบินหนึ่งในมัลดีฟ Requirements ดังนี้ แต่ แต่ แต่เรายังไม่มีรูปแบบที่แอร์เค้าใช้สมัครกันนี่หน่า จึงจัดการสมัคร พร้อมรีบแต่งหน้าทำผมแบบเละๆด้วยตนเอง แถมสูทสมัครแอร์ก็ไม่มี มีแต่สูทรีครูทแบบยุ่น โอ้ย เครียด แต่เอาไงเอากันวะ จึงตัดสินใจนั่งรถเมล์ไปฟิวเจอร์ จัดไปถ่ายรูป 90บาท เท่านั้น ไปถึงพี่ช่างกล้อง งงๆ อ้าวน้องสมัครแอร์หรอ สูงเท่านี้สายการบินไรจ๊ะ เอิ่มพี่คะพี่เบิร์ดกล่าวไว้ การแพ้ เพราะไม่เคยได้ลงแข่ง น่าเสียดาย น่าเสี้ยดายยย i dont care ค่ะ คุณพี่ถ่ายมาเลยไวๆ ให้สวยกว่าตัวจริงนะคะ แต่ แต่ แต่ อีกแล้ว แบคกราวดันเจือกมีแต่สีดำ โอ้ว ไม่นะ สูทก็ดำ แบคกราวดำ ดับอนาถ ถ่ายเสร็จรอชั่วโมงครึ่งรอรับได้เลย สารรูปทีได้ป